Dankbaarheid!
Blijf op de hoogte en volg Wieteke
12 Maart 2015 | Turkije, Kadıköy
Daar ben ik weer want ik heb weer heel wat te vertellen.. Met een brok in mijn keel schrijf ik dit want WAT een ontzettend gastvrije cultuur is het hier!
Dinsdag een dagje school. Even gesport en daarna een huisfeestje! Onze bovenbuurman was jarig. We hebben een taartje gekocht en hebben er kaarsjes in gedaan. We belde bij hem aan en daar stonden we dan met z'n alle.. Een taart met kaarsjes en sterretjes vuurwerk! Hij was dolblij en ik ook.. want die taart gingen we natuurlijk meteen eten (CHOCOLAAAADEE!!!). Na enkele drankjes zijn we weer gegaan want we moesten beetje fit zijn voor een lange dag school.
Gisteren zijn we weer naar school gegaan en dat was zoals gewoonlijk érg saai. We waren pas om 8 uur thuis en toen hebben Shirley en ik samen gekookt daarna zijn we naar het winkeltje hieronder gegaan en hebben we.... 2 ijsjes gegeten haha! Zó ontzettende lekkere ijsjes waren het! Maargoed, we gingen opweg naar de rest.. die zaten al lekker aan de drank in de pub. We hebben daar met z'n alle nog wat gedronken en zijn toen naar huis gegaan. Onderweg maakte we iets raars mee. Er stond een auto langs de weg geparkeerd en de raampjes gingen open, ze schreeuwden vanalles in het Turks. We dachten dat het niet veel voorstelde en liepen rustig door. Ineens kwam de auto met volle gas aangereden en Shirley wilde dat moment net oversteken. Ik riep haar en ze deinsde meteen terug.. gelukkig maar, want anders was het wat minder goed afgelopen! Ze schreeuwde nogmaals vanalles in het Turks en reden door. We vonden het maar niets en voelde ons niet erg veilig. Bij het volgende straatje waar we liepen kwam de auto weer aanrijden en alweer riepen ze in het Turks vanalles waarna ze volle gas op de weg wegreden. We vonden het maar raar en we waren blij dat we weer thuis waren! Home sweet home! Er was gister ook een herdenking in Istanbul waardoor de spanningen hoog opliepen. Traangas en waterkanonnen kwamen eraan te pas, maar gelukkig hebben wij daar niet heel veel van gemerkt. We zien veel geweren en politie hier maar we zijn er al een beetje aan gewend.
Vandaag heb ik een dagje alleen doorgebracht. Iedereen heeft bezoek dus ik ben mijn eigen dingetjes gaan doen. Ik ben opgestaan om te sporten en toen ik weer buitenkwam was het zó ontzettend lekker weer.. Ik liep langs de zee en ben daar op de rotsen gaan zitten. Er kwam een Turkse jongen naar me toe met een beker cola en een pak koekjes. Ik vond het een beetje apart maar trok me er verder niet zoveel van aan. 10 minuten later zat er een vreemde Turkse jongen wat verderop op de rotsen. Er werd aan hem door de jongens gevraagd of hij even het een en ander wil vertalen want ze wilde weer iets aan me kwijt. De jongen van de cola vroeg of ik een vriend had en hij maakte liefdesgebaren. Ik zei dat dat klopte en hij zei dat dat oke was en liep weg. Even later kwam hij toch weer terug en hij vroeg, ofja de vertaler vroeg, of ik met de jongens op de foto wilde. Ik zei dat ik dat liever niet had en ze vertrokken. Ik heb daarna nog een uur met de Engels sprekende jongen gepraat. We hadden het gehad over de omstandigheden in Turkije en over vanalles en nog wat! Ik ben rond half 5 naar huis gegaan en heb lekker staan kokerrellen in mijn uppie, heerlijk!
Wat me hier opvalt is dat men zó aardig is voor elkaar. Anouk vertelde me dat er een jongen in de tram stond met een verse gipse arm, hij hield zijn arm krampachtig omhoog en had pijn. Er kwam een vreemde man naar hem toe en deed zijn stropdas af, knoopte de stropdas en gaf het aan de jongen. Dit diende dan als mutella. Dit zul je in Nederland niet meemaken!
Ook lopen er hier veel kleine jongen kinderen rond die geld van je vragen, de Turkse bevolking geven de kinderen soms eten of een aai over de bol. Klein gebaar maar een flinke invloed. Oja! Vandaag in de sportschool begon de poetsvrouw weer hele verhalen in het Turks tegen me te vertellen.. dit doet ze elke keer terwijl ik al 10 gebaren had gemaakt dat ik geen Turks sprak. Maar goed, leuk en aardig al die verhalen! Haha :-)
Morgen ga ik weer even sporten en daarna is mijn dag nog redelijk leeg! Misschien dat ik met Alejandra (Spaanse bovenbuurvrouw) iets ga doen maar we weten nog niet precies wat! Vanavond hebben we uiteraard weer een feestje in Taksim. Het is een Glow in the Dark feestje met verf, hartstikke skon!
TOEDELS! :-)
Dinsdag een dagje school. Even gesport en daarna een huisfeestje! Onze bovenbuurman was jarig. We hebben een taartje gekocht en hebben er kaarsjes in gedaan. We belde bij hem aan en daar stonden we dan met z'n alle.. Een taart met kaarsjes en sterretjes vuurwerk! Hij was dolblij en ik ook.. want die taart gingen we natuurlijk meteen eten (CHOCOLAAAADEE!!!). Na enkele drankjes zijn we weer gegaan want we moesten beetje fit zijn voor een lange dag school.
Gisteren zijn we weer naar school gegaan en dat was zoals gewoonlijk érg saai. We waren pas om 8 uur thuis en toen hebben Shirley en ik samen gekookt daarna zijn we naar het winkeltje hieronder gegaan en hebben we.... 2 ijsjes gegeten haha! Zó ontzettende lekkere ijsjes waren het! Maargoed, we gingen opweg naar de rest.. die zaten al lekker aan de drank in de pub. We hebben daar met z'n alle nog wat gedronken en zijn toen naar huis gegaan. Onderweg maakte we iets raars mee. Er stond een auto langs de weg geparkeerd en de raampjes gingen open, ze schreeuwden vanalles in het Turks. We dachten dat het niet veel voorstelde en liepen rustig door. Ineens kwam de auto met volle gas aangereden en Shirley wilde dat moment net oversteken. Ik riep haar en ze deinsde meteen terug.. gelukkig maar, want anders was het wat minder goed afgelopen! Ze schreeuwde nogmaals vanalles in het Turks en reden door. We vonden het maar niets en voelde ons niet erg veilig. Bij het volgende straatje waar we liepen kwam de auto weer aanrijden en alweer riepen ze in het Turks vanalles waarna ze volle gas op de weg wegreden. We vonden het maar raar en we waren blij dat we weer thuis waren! Home sweet home! Er was gister ook een herdenking in Istanbul waardoor de spanningen hoog opliepen. Traangas en waterkanonnen kwamen eraan te pas, maar gelukkig hebben wij daar niet heel veel van gemerkt. We zien veel geweren en politie hier maar we zijn er al een beetje aan gewend.
Vandaag heb ik een dagje alleen doorgebracht. Iedereen heeft bezoek dus ik ben mijn eigen dingetjes gaan doen. Ik ben opgestaan om te sporten en toen ik weer buitenkwam was het zó ontzettend lekker weer.. Ik liep langs de zee en ben daar op de rotsen gaan zitten. Er kwam een Turkse jongen naar me toe met een beker cola en een pak koekjes. Ik vond het een beetje apart maar trok me er verder niet zoveel van aan. 10 minuten later zat er een vreemde Turkse jongen wat verderop op de rotsen. Er werd aan hem door de jongens gevraagd of hij even het een en ander wil vertalen want ze wilde weer iets aan me kwijt. De jongen van de cola vroeg of ik een vriend had en hij maakte liefdesgebaren. Ik zei dat dat klopte en hij zei dat dat oke was en liep weg. Even later kwam hij toch weer terug en hij vroeg, ofja de vertaler vroeg, of ik met de jongens op de foto wilde. Ik zei dat ik dat liever niet had en ze vertrokken. Ik heb daarna nog een uur met de Engels sprekende jongen gepraat. We hadden het gehad over de omstandigheden in Turkije en over vanalles en nog wat! Ik ben rond half 5 naar huis gegaan en heb lekker staan kokerrellen in mijn uppie, heerlijk!
Wat me hier opvalt is dat men zó aardig is voor elkaar. Anouk vertelde me dat er een jongen in de tram stond met een verse gipse arm, hij hield zijn arm krampachtig omhoog en had pijn. Er kwam een vreemde man naar hem toe en deed zijn stropdas af, knoopte de stropdas en gaf het aan de jongen. Dit diende dan als mutella. Dit zul je in Nederland niet meemaken!
Ook lopen er hier veel kleine jongen kinderen rond die geld van je vragen, de Turkse bevolking geven de kinderen soms eten of een aai over de bol. Klein gebaar maar een flinke invloed. Oja! Vandaag in de sportschool begon de poetsvrouw weer hele verhalen in het Turks tegen me te vertellen.. dit doet ze elke keer terwijl ik al 10 gebaren had gemaakt dat ik geen Turks sprak. Maar goed, leuk en aardig al die verhalen! Haha :-)
Morgen ga ik weer even sporten en daarna is mijn dag nog redelijk leeg! Misschien dat ik met Alejandra (Spaanse bovenbuurvrouw) iets ga doen maar we weten nog niet precies wat! Vanavond hebben we uiteraard weer een feestje in Taksim. Het is een Glow in the Dark feestje met verf, hartstikke skon!
TOEDELS! :-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
